رویکرد اسلامی:

مدارس با رویکرد اسلامی معتقدند هر دانش آموز از همان ابتدا سرشار از فطرت الهی است؛ و مهم ترین کار در تربیت، تخریب نکردن فطرت و نهاد خداجوی اوست.دانش آموزان در مدرسه، دوره ی دوم زندگی خود که همانا عبودیت معرفی شده را می گذرانند؛ با شکوه ترین دوره زندگی که می توانند باید و نباید ها را رضایت مندانه بپذیرند، آماده برای تصمیم گیری و برنامه ریزی شوند و زمینه برای فعال سازی قوه ی اختیار کودک خیلی نرم ایجاد شود.

به طور کلی این محورهای اصلی را تحت عنوان “خیرگزینی” نام گذاری می کنند.

کارگاه تدبر در قرآن که به صورت اجرای نمایش، خواندن داستان و بازی به صورت هفتگی(3 ساعت در هفته) برای دانش آموزان برگزار می شود.رویکرد معلمین و معاونین در کلاس درس و موقعیت های درمدرسه (باتوجه به محدودیت) ایجاد موقعیت های آزاد و انتخاب کردن توسط خود دانش آموزان است.تقسیم وظایف و مسئولیت دادن به بچه ها در اداره مدرسه، برگزاری صبحگاه، کلاس های ورزشی و حتی تدریس در کلاس اقدام دیگر است.

احترام به تفاوت های فردی:

یکی از ویژگی های مدرسه خوب، احترام به تفاوت های فردی است.هر دانش آموزی یک تیپ شخصیتی خاص خود، و متناسب با آن عملکردی متفاوت دارد.مدرسه تربیتی، نسبت به تیپ شخصیتی دانش آموزان آگاه است و متناسب با آن برنامه دارد.گفتمان احترام به تفاوت های فردی در همه ی اعضاء و کادر ایجاد می شود و دانش آموزان را به لحاظ استعدادی و شخصیتی همان گونه که هستند پذیرش می کنند.معلمین و معاونین توسط متخصص حوزه روانشناسی با تیپ های مختلف شخصیتی آشنا می شوند و روش برخورد با هر تیپ برایشان توضیح داده می شود.تشکیل پرونده شخصیتی و رفتاری جهت مداخلات آموزشی، رفتاری و حتی درمانی و پیگیری مشکل برای هر دانش آموز.

تربیت شناختی (آموزش دروس تحصیلی)

راهبرد صحیح تربیت شناختی، مخصوصا در دوره اول ابتدایی، ایجاد لذت یادگیری و زمینه سازی برای به وجود آوردن فضایی دلچسب و امن برای دانش آموز است.توجه به تغییرات کیفی به جای تغییرات کمی و زمینه سازی جهت افزایش قدرت تعمیم در آموزش ها، از اهداف تربیت شناختی است.طرح درس های آموزشی حتی المقدور با استفاده از امکانات کمک آموزشی، شعر و داستان، محسوسات طبیعی، بازی های هدفمند، آزمایش ها، اردو و گردشهای علمی به دانش آموزان ارائه می گردد.آموزگاران و مربیان و عوامل اجرایی تمام توان خود را برای ایجاد فضای آموزشی امن، دل چسب و لذت بخش به کار می‌گیرند.از ابزار تشویق و تقویت، برای نیل به اهداف تربیت شناختی، استفاده می شود.

توجه به تربیت هیجانی و عاطفی:

مهمترین و پایه ای ترین بُعد از ابعاد تربیت، تربیت عاطفی و هیجانی دانش آموزان است.هدف از این تربیت، زمینه سازی برای ایجاد احساس امنیت خاطر و آرامش در دانش آموز است.برای هر کلاس یک رفیق شفیق داریم تا با دانش آموزان رابطه محبت آمیز برقرار کند و در طول سال تحصیلی کنار آنها باشد.معلمین خودشان امن هستند و داخل مدرسه به آنها آموزش ایجاد امنیت توسط متخصصین داده می شود.برنامه رفیق شفیق با پدرها، یک شب خاطره در مدرسه هم همین هدف را پیگیری می کند.